II SA/KE 635/09

Środki unijne – gdy ocena projektu jest przeprowadzona w sposób naruszający prawo

II SA/Ke 635/09 – Wyrok WSA w Kielcach

Orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach dotyczy współdecydowania organizacji pozarządowych o kształcie prawa lokalnego.

Sąd rozważał m. in. kwestie: „…ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo”, „…do ponownego rozpatrzenia przez Zarząd Województwa”, „…odrzucony na etapie oceny merytoryczno – technicznej, ponieważ nie osiągnął minimalnego wymaganego progu punktowego, to jest 40 punktów. Uzyskana przez projekt liczba punktów to 39”, „…poprawa konkurencyjności na rynku – skala terytorialnego oddziaływania projektu rozciąga się na więcej niż jedno województwo”, „…wzrost innowacyjności przedsiębiorstwa – planowane do zakupu urządzenia stanowić będą innowację w skali regionu”, „…wpływ projektu na polityki horyzontalne – projekt wpływa pozytywnie na dwie polityki horyzontalne tj. politykę równych szans kobiet i mężczyzn oraz politykę zatrudnienia”, „…Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach […] wniosła D. S., zarzucając organowi brak merytorycznego i prawnego uzasadnienia zajętego stanowiska w zakresie przyznanej liczby punktów dla poszczególnych kryteriów”, „…kontroli sądów administracyjnych poddany został tryb dokonywania przez instytucję zarządzającą programami operacyjnymi oceny projektów zgłaszanych przez wnioskodawców ubiegających się o dofinansowanie w ramach systemu realizacji regionalnych programów operacyjnych”, „…skarga, o której mowa w ust. 1, jest wnoszona przez wnioskodawcę w terminie 14 dni od dnia otrzymania informacji o negatywnym wyniku procedury odwoławczej, bezpośrednio do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego wraz z kompletną dokumentacją w sprawie, obejmującą wniosek o dofinansowanie wraz z informacją w przedmiocie oceny projektu, kopie wniesionych środków odwoławczych oraz informacji o negatywnym wyniku procedury odwoławczej. Skarga podlega opłacie sądowej.”, „…sąd administracyjny nie jest uprawniony do orzeczenia w sposób merytoryczny – poprzez przyznanie określonej liczby punktów ocenianemu projektowi, może jedynie, stwierdzając że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo, przekazać sprawę instytucji zarządzającej do ponownego rozpatrzenia, a więc do ponownej oceny wniosku, przy czym instytucja ta będzie związana oceną prawną wyrażoną w prawomocnym wyroku”, „…wobec braku jednoznacznego określenia wskazanych powyżej kryteriów, stwierdzić należy, iż instytucja zarządzająca, orzekając na ich podstawie w zakresie przyznania wnioskowi o dofinansowanie określonej liczby punktów, opiera się na swobodnej ocenie zbliżonej w swym charakterze do instytucji uznania administracyjnego. To zaś oznacza, iż na instytucji zarządzającej spoczywa ciężar należytego uzasadnienia zajętego stanowiska z jakich powodów projektowi przyznano taką, a nie inną liczbę punktów”.

Zachęcamy do zapoznania się z treścią całości orzeczenia, ponieważ zawiera istotne informacje z punktu widzenia procedury przyznawania środków z EFS, interpretację przepisów będących podstawą oceny wniosków oraz właściwie przeprowadzonej weryfikacji projektu wraz z dokumentacją.

II SA/Ke 635/09 – Wyrok WSA w Kielcach

Data orzeczenia
2009-11-30 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2009-11-02
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Sędziowie
Dorota Pędziwilk-Moskal /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6559
Hasła tematyczne
Środki unijne
Sygn. powiązane
II GSK 2/10 – Wyrok NSA z 2010-02-09
Skarżony organ
Zarząd Województwa
Treść wyniku
Stwierdzono, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia
Powołane przepisy
Dz.U. 2009 nr 84 poz 712 art. 30 ust. 1, 2 ,3 art. 30 e, art. 25 pkt 1, art. 26 ust. 1 Ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju – tekst jednolity Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 3 Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 listopada 2009r. sprawy ze skargi D. S. na informację Zarządu Województwa z dnia […] nr […] w przedmiocie dofinansowania projektu w ramach konkursu nr 1.1.2 dla Działania 1.1. Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 stwierdza, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Zarząd Województwa.

Uzasadnienie

Pismem z dnia […] znak: […] Zastępca Dyrektora Departamentu Funduszy Strukturalnych Urzędu Marszałkowskiego Województwa poinformował S. D. S. (zwany dalej wnioskodawcą), iż wniosek nr 247 pod nazwą „Zwiększenie atrakcyjności usług noclegowych – kosmetycznych S. D. S. w obszarze uzdrowiska B.” o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Działanie 1.1 „Bezpośrednie wsparcie sektora mikro, małych i średnich przedsiębiorstw” został odrzucony na etapie oceny merytoryczno – technicznej, ponieważ nie osiągnął minimalnego wymaganego progu punktowego, to jest 40 punktów. Uzyskana przez projekt liczba punktów to 39.

W proteście od powyższej negatywnej oceny wnioskodawca wskazał na nieprawidłową ocenę złożonego przezeń projektu w zakresie wyszczególnionych poniżej kryteriów:

1. poprawa konkurencyjności na rynku – skala terytorialnego oddziaływania projektu rozciąga się na więcej niż jedno województwo, a tym samym liczba uzyskanych punktów po zważeniu winna wynosić 9 (a nie 6); projekt zakłada bowiem zwiększenie atrakcyjności usług noclegowo-kosmetycznych w obszarze uzdrowiska B., których głównymi odbiorcami są kuracjusze przybywający z całego kraju, a nawet spoza jego granic;

2. wzrost innowacyjności przedsiębiorstwa – planowane do zakupu urządzenia stanowić będą innowację w skali regionu […], a zatem liczba uzyskanych punktów po zważeniu winna wynosić 12 (a nie 9); potwierdzają to zawarte w dokumentacji wniosku stwierdzenia o innowacyjności regionalnej oraz okoliczność, iż planowane do wprowadzenia usługi będą pierwsze w powiecie lub województwie;

3. wpływ projektu na polityki horyzontalne – projekt wpływa pozytywnie na dwie polityki horyzontalne tj. politykę równych szans kobiet i mężczyzn oraz politykę zatrudnienia, a tym samym liczba uzyskanych punktów po zważeniu powinna wynosić 4 (a nie 2). Odnosząc się do planowanego do utworzenia stanowiska pod nazwą „kosmetyczka” wnioskodawca wskazał, iż w nazewnictwie polskim nie występuje odpowiednik męskiego rodzaju tego stanowiska. Tym samym brak podstaw do stwierdzenia, iż na tym stanowisku może być zatrudniona tylko i wyłącznie kobieta.

Strona sformułowała także szczegółowe zarzuty pod adresem oceny części „B”, argumentując, iż projekt winien otrzymać co najmniej 6 i 5 pkt ważonych – w zakresie odpowiednio branży kluczowej dla rozwoju regionu oraz stopnia realizacji założeń RSI.

Pismem z dnia […] znak: […] Zastępca Dyrektora Departamentu Funduszy Strukturalnych, działając z upoważnienia Marszałka Województwa, poinformował wnioskodawcę o podtrzymaniu zakwestionowanego rozstrzygnięcia.

Odnosząc się do zarzutu nr 1 wskazano, iż z dokumentacji projektu wynika, iż jest on konkurencyjny jedynie w skali powiatu. Wnioskodawca wskazał bowiem, iż w wyniku realizacji inwestycji zwiększy się atrakcyjność usług noclegowo-kosmetycznych S. D. S. w obszarze uzdrowiska B. Natomiast zakup urządzeń i aparatów kosmetycznych np. solarium stojącego, solarium leżącego, platformy wibracyjnej, łóżka do hydromasażu nie wpłyną na rozwój konkurencyjności przedsiębiorstwa w skali kraju/Europy, gdyż na rynku są to urządzenia powszechnie znane.

Ustosunkowując się do zarzutu nr 2 stwierdzono, iż projekt jest innowacyjny na skalę minimum gminy, ponieważ wymienione przez wnioskodawcę urządzenia mają już zastosowanie w przedsiębiorstwach wykonujących podobne usługi (np. solarium stojące, solarium leżące, podobnie jak kapsuła do masażu wodnego czy laser diodowy). Z tego też względu w/w urządzenia nie stanowią novum na polskim rynku.

Odnosząc się do zarzutu nr 3 wskazano, iż jakkolwiek wnioskodawca zakłada zatrudnienie 2 osób do realizacji projektu, stwierdzając, że nie będzie stosował ograniczeń ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, religię, światopogląd (pkt F2), to w pkt F4 wykazuje, iż „Projekt zakłada wzrost zatrudnienia o 2 osoby tj. kosmetyczki”. Tym samym występuje rozbieżność w uzasadnieniu wskazanego punktu, a wyjaśnienia wnioskodawcy są niespójne.

Instytucja zarządzająca nie wzięła pod uwagę zarzutów dotyczących oceny merytoryczno-technicznej w części B, uzasadniając to tym, iż z uwagi na brak dostatecznej liczby punktów ocena w części B w ogóle nie miała miejsca, co wynika z Regulaminu konkursu zamkniętego 1.1.2, a także Kryteriów wyboru projektów, stanowiących załącznik do Szczegółowego Opisu Osi Priorytetowych Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na w/w informację instytucji zarządzającej środkami unijnymi z dnia 15 października 2009r. wniosła D. S., zarzucając organowi brak merytorycznego i prawnego uzasadnienia zajętego stanowiska w zakresie przyznanej liczby punktów dla poszczególnych kryteriów. Jednocześnie strona skarżąca podtrzymała w całości zarzuty podniesione w złożonym uprzednio proteście.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, przedstawiając stanowisko tożsame z zawartym w uzasadnieniu zaskarżonej informacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta obejmuje przede wszystkim orzekanie w sprawach skarg na rozstrzygnięcia, akty, czynności i bezczynność – wymienione w art. 3 § 2 cyt. ustawy. Jak wynika jednakże z art. 3 § 3 ustawy p.p.s.a. sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach. Na takiej właśnie zasadzie kontroli sądów administracyjnych poddany został tryb dokonywania przez instytucję zarządzającą programami operacyjnymi oceny projektów zgłaszanych przez wnioskodawców ubiegających się o dofinansowanie w ramach systemu realizacji regionalnych programów operacyjnych. Zgodnie bowiem z art. 30 c ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (tekst jednolity – Dz.U. z 2009r. nr 84, poz. 712), zwanej dalej ustawą, po wyczerpaniu środków odwoławczych przewidzianych w systemie realizacji programu operacyjnego i po otrzymaniu informacji o negatywnym wyniku procedury odwoławczej przewidzianej w systemie realizacji programu operacyjnego, o której mowa w art. 30b ust. 4, wnioskodawca może w tym zakresie wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego, zgodnie z art. 3 § 3 ustawy p.p.s.a. Dodać należy, iż cyt. przepis został dodany na mocy art. 6 pkt 27 ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności (Dz.U. nr 216, poz. 1370). Zgodnie z przepisem art. 30 c ust. 2 ustawy skarga, o której mowa w ust. 1, jest wnoszona przez wnioskodawcę w terminie 14 dni od dnia otrzymania informacji o negatywnym wyniku procedury odwoławczej, bezpośrednio do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego wraz z kompletną dokumentacją w sprawie, obejmującą wniosek o dofinansowanie wraz z informacją w przedmiocie oceny projektu, kopie wniesionych środków odwoławczych oraz informacji o negatywnym wyniku procedury odwoławczej. Skarga podlega opłacie sądowej.

Z akt niniejszej sprawy jednoznacznie wynika, iż D. S. złożyła skargę do tut. Sądu w ustawowym terminie, po wyczerpaniu środków odwoławczych i otrzymaniu informacji o negatywnym wyniku procedury odwoławczej, jak również załączyła doń wymaganą dokumentację oraz uiściła stosowny wpis sądowy.

Tym samym, wobec spełnienia wszystkich ustawowych wymogów, przedmiotowa skarga mogła być przedmiotem rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach – stosownie do art. 30 c ust. 3 ustawy. Zgodnie z cyt. przepisem w wyniku rozpatrzenia skargi sąd może:

1) uwzględnić skargę, stwierdzając, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo, przekazując jednocześnie sprawę do ponownego rozpatrzenia przez właściwą instytucję zarządzającą lub pośredniczącą;

2) oddalić skargę w przypadku jej nieuwzględnienia;

3) umorzyć postępowanie w sprawie, jeżeli z jakichkolwiek względów jest ono bezprzedmiotowe.

Mając na uwadze treść cyt. art. 30 c ust. 3 ustawy stwierdzić należy, iż sąd administracyjny nie jest uprawniony do orzeczenia w sposób merytoryczny – poprzez przyznanie określonej liczby punktów ocenianemu projektowi, może jedynie, stwierdzając że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo, przekazać sprawę instytucji zarządzającej do ponownego rozpatrzenia, a więc do ponownej oceny wniosku, przy czym instytucja ta będzie związana oceną prawną wyrażoną w prawomocnym wyroku (art. 153 ustawy p.p.s.a. w zw. z art. 30e ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju). Podkreślenia wymaga, iż rzeczą Sądu jest przede wszystkim ustalenie, czy obowiązujące przepisy oraz wydane na ich podstawie akty dotyczące oceny i wymogów dotyczących zawartości dokumentacji konkursowej zawierają definicje pojęć odnoszących się do kryteriów dokonywanej przez instytucję zarządzającą oceny wniosku.

Na gruncie niniejszej sprawy, oprócz cyt. ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 11 października 2007r. w sprawie udzielania regionalnej pomocy inwestycyjnej w ramach regionalnych programów operacyjnych (Dz. U. nr 193 poz. 1399) zastosowanie znajdują:

– Regulamin konkursu zamkniętego nr 1.1.2. ogłaszanego w ramach Osi Priorytetowej I Działania 1.1 Bezpośrednie wsparcie sektora mikro, małych i średnich przedsiębiorstw Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 – 2013 (załącznik nr 1 do uchwały nr […] Zarządu Województwa z dnia […]),

– Kryteria wyboru projektów w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 – 2013 (załącznik do Szczegółowego opisu osi priorytetowych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 – 2013, przyjętego uchwałą Zarządu Województwa z dnia […] nr […]).

Mając na uwadze treść powołanych wyżej regulacji stwierdzić trzeba, iż żadne z nich nie zawiera definicji pojęć czy też opisowego ich określenia w zakresie:

– „oddziaływanie projektu w zakresie poprawy konkurencyjności przedsiębiorstwa na rynku w skali przedsiębiorstwa/gminy, powiatu, więcej niż 1 powiatu/województwa, kraju/ Europy”,

– „przyczynienia się projektu do poprawy zarządzania przedsiębiorstwem, wzrostu innowacyjności na skalę minimum gminy, powiatu, województwa”.

Nadmienić także trzeba, iż z powołanych Kryteriów wyboru projektów (strona 10) wynika jedynie ogólnie, iż przy dokonywaniu oceny w zakresie poprawy konkurencyjności przedsiębiorstwa na rynku będzie brana skala terytorialnego oddziaływania projektu – na podstawie informacji przedstawionych we wniosku – i w tym zakresie zostanie przyznana punktacja od 1 do 4 pkt ważona x 3. Z kolei wzrost innowacyjności przedsiębiorstwa również będzie oceniony na podstawie informacji przedstawionych we wniosku (liczba punktów od 1 do 4, ważonych x 4).

Odnosząc się do Instrukcji dokonywania oceny punktowej projektu dla części A, będącej częścią składową karty oceny merytoryczno – technicznej, która z kolei stanowi załącznik do w/w Regulaminu (§ 6 pkt 2 lit. g Regulaminu), stwierdzić trzeba, iż wobec użycia w charakterze w/w kryteriów pojęć o charakterze nieostrym stanowi ona tylko częściową pomoc w zakresie przyznawania określonej liczby punktów. Okoliczność tą podkreśla także zastosowanie w stosunku do kryterium poprawy konkurencyjności przedsiębiorstwa wyrażenia „proponowany podział punktów”. Tym samym powołana Instrukcja ogranicza się tylko do wyszczególnienia konkretnej liczby punktów przyznawanej np. za określoną skalę oddziaływania (przykładowo – 4 punkty w przypadku wzrostu innowacyjności mikroprzedsiębiorstwa na skalę minimum województwa). Nie wiadomo jednakże, czy np. w sytuacji, gdy planowane przedsięwzięcie jest dopiero drugie w województwie zasługuje ono na przyznanie tej najwyższej punktacji.

Tym samym, wobec braku jednoznacznego określenia wskazanych powyżej kryteriów, stwierdzić należy, iż instytucja zarządzająca, orzekając na ich podstawie w zakresie przyznania wnioskowi o dofinansowanie określonej liczby punktów, opiera się na swobodnej ocenie zbliżonej w swym charakterze do instytucji uznania administracyjnego. To zaś oznacza, iż na instytucji zarządzającej spoczywa ciężar należytego uzasadnienia zajętego stanowiska z jakich powodów projektowi przyznano taką, a nie inną liczbę punktów. Powinność ta skorelowana jest z obowiązkiem instytucji zarządzającej, polegającym na rozważeniu wszelkich okoliczności niezbędnych do podjęcia prawidłowego rozstrzygnięcia. Wszystko to ma na celu rozdzielenie funduszy na dofinansowanie określonych projektów w taki sposób, aby dotarły one do podmiotów, których przedsięwzięcia oddziaływają pod względem konkurencyjności w jak najszerszym zakresie terytorialnym, wykazują duży stopień innowacyjności, wywierając zarazem wpływ na jak największą ilość polityk horyzontalnych Unii Europejskiej.

Jednocześnie wskazania wymaga, iż przepis art. 25 pkt 1 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju podkreśla, iż realizacja programu operacyjnego powinna być prawidłowa. Z kolei art. 26 ust. 1 pkt 1 tej ustawy stanowi, iż do zadań instytucji zarządzającej należy w szczególności wypełnianie obowiązków wynikających z art. 60 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz.U. UE L. z 2006r. nr 210, str. 25 ze zm.) Jak wynika z powołanego przepisu art. 60 rozporządzenia nr 1083/2006 instytucja zarządzająca odpowiada za zarządzanie programami operacyjnymi i ich realizację zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami, a w szczególności za zapewnienie, że operacje są wybierane do finansowania zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do programu operacyjnego oraz że spełniają one mające zastosowanie zasady wspólnotowe i krajowe przez cały okres ich realizacji.

Tymczasem, pomimo zawartej w cyt. Kryteriach wyboru projektów informacji, iż wzrost innowacyjności przedsiębiorstwa będzie oceniony na podstawie informacji przedstawionych we wniosku, instytucja zarządzająca zdaje się nie dostrzegać, iż we wniosku o dofinansowanie (str. 11) strona wskazała, iż „wprowadzenie nowych usług poprzez zakup wymienionych urządzeń (…) wprowadzi nowość na ryku regionalnym”. Powyższe twierdzenia znajdują potwierdzenie w biznesplanie (str. 17), będącym załącznikiem do wniosku o dofinansowanie, gdzie strona oświadcza, iż planowane do zakupu „urządzenie do mezoterapii bezigłowej będzie nielicznym w regionie […] urządzeniem o tak wysokim stopniu zaawansowania technologicznego”, a „laser diodowy jest najlepszym i pierwszym tego typu urządzeniem w Polsce do trwałego usuwania zbędnego owłosienia”. Tym samym „realizacja projektu inwestycyjnego wprowadzi znaczną innowację zarówno w S. D. jak i na rynku regionalnym”. Odnosząc się natomiast do twierdzeń zawartych w proteście organ jedynie ogólnie stwierdził, iż projekt jest innowacyjny na skalę minimum gminy (a zatem na szczeblu lokalnym), ponieważ wymienione przez wnioskodawcę urządzenia mają już zastosowanie w przedsiębiorstwach wykonujących podobne usługi (np. solarium stojące, solarium leżące, kapsuła do masażu wodnego czy laser diodowy). Nie wskazano jednakże obszaru, na jakim – w opinii organu – są powszechne stosowane w/w urządzenia. Tymczasem ma to fundamentalne znaczenie dla liczby punktów przyznanych projektowi, jako że odnoszą się one do terytorialnej skali innowacyjności projektu. Jednocześnie organ, odmawiając uznania innowacyjności projektu w skali powiatu, województwa, bądź kraju uzasadnił to jedynie tym, iż w/w urządzenia „nie stanowią novum na polskim rynku”. Nie przytoczono natomiast żadnych powodów, dla jakich projekt nie jest innowacyjny w skali powiatu, bądź województwa i to w szczególności pomimo podniesionych przez stronę argumentów, iż na terenie województwa […] mezoterapia bezigłowa, urządzenie IPL oraz laser diodowy są dostępne tylko w K., a przewidziana kapsuła do masażu wodnego będzie dopiero druga w województwie (jedno tego typu urządzenie znajduje się już w B.).

Powyższe uwagi należy także odnieść do ustaleń instytucji zarządzającej dotyczących poprawy konkurencyjności przedsiębiorstwa na rynku. Przyjęto bowiem, iż projekt jest konkurencyjny tylko w skali powiatu, argumentując ogólnie, iż zakup wymienionych urządzeń i aparatów kosmetycznych nie wpłyną na rozwój konkurencyjności przedsiębiorstwa w skali kraju/Europy, gdyż na rynku są to urządzenia powszechnie znane. Organ nie odniósł się przy tym w żaden sposób do szczegółowo uzasadnionych twierdzeń strony, iż „wprowadzenie nowych usług poprzez zakup wymienionych urządzeń znacznie podniesie konkurencyjność salonu w skali regionu”, stanowiąc zarazem „nowość na rynku regionalnym” (str. 11 wniosku oraz str. 9 – 10 załącznika – biznesplanu). Tym samym w ogóle nie rozważono wpływu projektu na poprawę konkurencyjności przedsiębiorstwa w skali województwa.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić trzeba, iż na gruncie rozpoznawanej sprawy instytucja zarządzająca, dokonując oceny złożonego wniosku w zakresie kryteriów – poprawa konkurencyjności przedsiębiorstwa na rynku oraz wzrost innowacyjności przedsiębiorstwa – orzekła w sposób zupełnie dowolny, nie odnosząc się dogłębnie do zarzutów wnioskodawcy.

Nie znajduje natomiast uzasadnienia zarzut skargi o naruszeniu przez instytucję zarządzającą zasad oceny kryterium „wpływ projektu na polityki horyzontalne.” Jakkolwiek nie może budzić wątpliwości zadeklarowane przez wnioskodawcę działanie na rzecz polityki zatrudnienia (przewiduje bowiem utworzenie 2 nowych stanowisk pracy – str. 21 wniosku oraz str. 7 biznesplanu), to brak podstaw, aby to samo odnieść do realizacji polityki równych szans kobiet i mężczyzn. Pomimo bowiem, iż na str. 21 wniosku strona twierdzi, iż „nie ogranicza się płci zatrudnianego personelu” i „stosuje się równouprawnienie mężczyzn i kobiet w zakresie ich szans na rynku pracy”, to na str. 11 odstępuje od tego jednoznacznego sformułowania, wskazując iż „w dziedzinie kosmetycznej istnieje wskazanie na zatrudnianie kobiet”.

Również zarzut o braku zajęcia przez organ stanowiska w zakresie oceny części „B” należy uznać za chybiony. Jak wynika bowiem z w/w Kryteriów wyboru projektów w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 – 2013 (str. 5) kryteria merytoryczno – techniczne zawarte są w dwóch częściach: A i B. Maksymalna liczba punktów możliwa do uzyskania w części A wynosi 70, a w części B – 30 (łącznie 100 pkt). Projekt podlega ocenie w części B, jeśli uzyska na etapie oceny w części A co najmniej 40 punktów. Dlatego też – wobec przyznania przedmiotowemu projektowi przez instytucję zarządzającą 39 pkt – organ nie był uprawniony do dokonania oceny merytoryczno – technicznej w części B.

Jedynie ubocznie wskazać trzeba, iż wniosek skarżącej został odrzucony z uwagi na brak osiągnięcia minimalnego wymaganego progu punktowego (40 pkt) – a zatem z powodu braku tylko 1 pkt. Powyższa okoliczność winna obligować instytucję zarządzającą do szczególnej dbałości o ustalenie właściwej punktacji dotyczącej poszczególnych kryteriów, jak również wyczerpujące i przekonujące wyjaśnienie takiego rozstrzygnięcia stronie, przy jednoczesnym kompleksowym ustosunkowaniu się do zarzutów podniesionych w proteście.

Rozpoznając sprawę ponownie instytucja zarządzająca, mając na względzie poczynione wyżej uwagi, przeprowadzi stosowne postępowanie, badając w szczególności – w oparciu o informacje przedstawione we wniosku – wzrost innowacyjności przedsiębiorstwa oraz skalę terytorialnego oddziaływania projektu w zakresie poprawy konkurencyjności przedsiębiorstwa na rynku. Orzekając w tym zakresie, organ będzie miał na uwadze konieczność szczegółowego i przekonywującego uzasadnienia podjętego w ten sposób rozstrzygnięcia.

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, działając na podstawie art. 30c ust. 3 pkt 1 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, orzekł jak w sentencji.

Podziel się informacją za pomocą: