II SAB/GD 53/11

Albo udzielić informacji publicznej, albo wydać decyzję odmowną

II SAB/Gd 53/11 – Wyrok WSA w Gdańsku

Orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku dotyczy realizacji prawa dostępu do informacji publicznej.

Sąd rozważał m. in. kwestie: „…Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 roku, nr 112, poz. 1198 ze zm. – dalej określanej jako „ustawa”), każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie.”, „…Obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne (art. 4 ust. 1 ustawy), w tym organy władzy publicznej (vide art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy), będące w posiadaniu takich informacji.”, „…Sąd nie podziela stanowiska organu, iż informacją publiczną jest jedynie wynik naboru. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o pracownikach samorządowych, niezwłocznie po przeprowadzonym naborze informacja o wyniku naboru jest upowszechniana przez umieszczenie na tablicy informacyjnej w jednostce, w której był przeprowadzony nabór, oraz opublikowanie w Biuletynie przez okres co najmniej 3 miesięcy.”, „…również protokół z przeprowadzonego naboru kandydatów (a co za tym idzie, informacje w nim zawarte) stanowi informację publiczną.”, „…żądane informacji stanowią informację publiczną, organ winien był w ww. terminie albo udzielić informacji, albo wydać decyzję odmowną, która opierać się mogła m. in. na wskazywanym w piśmie organu z dnia 1 września 2011 roku przepisie art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Sąd miał przy tym na uwadze, iż skarga Redakcji nie musiała zostać poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 maja 2009 r., sygn. I OSK 683/09, Baza Orzeczeń LEX nr 515712).”, „…W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, iż Wójt Gminy pozostaje w bezczynności…”.

Zachęcamy do zapoznania się z treścią całości orzeczenia, które zawiera wiele istotnych informacji o interpretacji przepisów szeregu ustaw zawartych w poniższym opisie orzeczenia.

II SAB/Gd 53/11 – Wyrok WSA w Gdańsku

Data orzeczenia
2011-11-17 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2011-09-28
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Sędziowie
Katarzyna Krzysztofowicz /sprawozdawca/
Mariola Jaroszewska /przewodniczący/
Wanda Antończyk
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Skarżony organ
Wójt Gminy
Treść wyniku
Zobowiązano do wydania aktu
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 1 ust. 1 i 2, art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 2, art. 5 ust. 1 i 2, art. 4 ust. 1, art. 7 pkt 1, art. 11 pkt 1, art. 16, art. 6 ust. 2, art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a i c
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Dz.U. 2008 nr 223 poz 1458 art. 13 ust. 2 i 4, art. 15 ust. 1 i2, art. 14 ust. 1 i 2
Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych
Dz.U. 2008 nr 227 poz 1505 art. 2 ust. 1 i 2, art. 22a
Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej.
Dz.U. 2006 nr 170 poz 1218 art. 12
Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej
Dz.U. 1997 nr 88 poz 553 art. 115 par. 13 pkt 4
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 149, art. 200, art. 205 par. 1
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Marta Sankiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi Redakcji „A” na bezczynność Wójta Gminy w sprawie udzielenia informacji publicznej 1. zobowiązuje Wójta Gminy do załatwienia w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt sprawy wraz z odpisem wyroku ze stwierdzeniem jego prawomocności wniosku Redakcji „A” z dnia 17 sierpnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej w części dotyczącej uszeregowania najlepszych kandydatów według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze oraz szczegółowych ocen poszczególnych kryteriów uzyskanych przez wszystkich kandydatów, poprzez udostępnienie żądanej informacji publicznej albo wydanie decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej, 2. stwierdza, że bezczynność Wójta Gminy nie nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Wójta Gminy na rzecz skarżącej Redakcji „A” kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wójt Gminy w dniu 31 grudnia 2010 roku ogłosił nabór na stanowisko – Sekretarz Gminy (vide – Biuletyn Informacji Publicznej Gminy). W ogłoszeniu wskazano:

1) Wymagania niezbędne:

a) wykształcenie wyższe,

b) co najmniej czteroletni staż pracy na stanowiskach urzędniczych w administracji (zgodnie z art. 2 ustawy o pracownikach samorządowych), w tym co najmniej dwuletni staż pracy na kierowniczym stanowisku urzędniczym w jednostkach j/w,

c) niekaralność za przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwa skarbowe,

d) pełna zdolność do czynności prawnych oraz do korzystania w pełni z praw publicznych,

e) obywatelstwo polskie,

f) stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na wyżej wymienionym stanowisku,

g) znajomość regulacji prawnych w zakresie struktur i funkcjonowania administracji samorządowej – ustawy o samorządzie gminnym, o finansach publicznych, kodeksu postępowania administracyjnego,

h) znajomości obsługi komputera,

2) Wymagania dodatkowe:

a) doświadczenie zawodowe w zakresie kierowania zespołem i koordynacji działań,

b) samodzielność i staranność w wykonywaniu obowiązków,

c) predyspozycje osobowościowe: kreatywność, odpowiedzialność, dyspozycyjność, asertywność, uprzejmość,

d) prawo jazdy kat. B.

Nabór na ww. stanowisko został przeprowadzony w dniu 19 stycznia 2011 roku. Z nabory sporządzono protokół, którego załącznikami są: ogłoszenie o naborze oraz dokumenty z przeprowadzonego naboru, w tym kwestionariusze ocen kandydatów (vide akta administracyjne sprawy k. 6 – 11).

Informacja o wyniku naboru została opublikowana w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy i wywieszona na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy w dniu 19 stycznia 2011 roku.

Pismem z dnia 17 sierpnia 2011 roku Redaktor Naczelny W. B. zwrócił się do Wójta Gminy o udzielenie Redakcji „A” informacji publicznej dotyczącej zakończonego naboru na stanowisko sekretarza Gminy. Wniosek sformułował w formie następujących pytań:

„1) Jaki był skład komisji przeprowadzającej nabór na stanowisko sekretarza (zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy o pracownikach samorządowych)?

2) Jakie było uszeregowanie najlepszych kandydatów wg poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze (zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o pracownikach samorządowych)?

3) Jakie zastosowano techniki i metody naboru (zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 3 ustawy o pracownikach samorządowych)? Proszę podać informację wraz ze szczegółową oceną poszczególnych kryteriów uzyskanych przez wszystkich kandydatów.”

Pismem z dnia 1 września 2011 roku Wójt Gminy poinformował wnioskodawcę o składzie komisji przeprowadzającej nabór oraz o zastosowanych metodach i kryteriach naboru. Podał również imiona i nazwiska osób, które złożyły oferty aplikacyjne spełniające wymagania formalne. Wójt stwierdził nadto, iż zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. g ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm. – w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako „ustawa”) w zw. z art. 13 ust. 4 i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 roku o pracownikach samorządowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2008 roku, nr 223, poz. 1458 ze zm.) udostępnieniu podlegają informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, w zakresie objętym wymaganiami związanymi ze stanowiskiem określonym w ogłoszeniu o naborze oraz informacja o wyniku naboru. Mając powyższe na względzie oraz treść art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej organ poinformował wnioskodawcę, że nie jest możliwe podanie informacji o uszeregowaniu kandydatów biorących udział w konkursie oraz informacji o ocenie poszczególnych kandydatów.

W skardze na bezczynności w przedmiocie udzielenia informacji publicznej Redakcja „A” stwierdziła, że Wójt, nie wydając decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej, pozostaje w bezczynności, ponieważ jego pismo z dnia 1 września 2011 roku nie stanowiło decyzji administracyjnej. Zdaniem Redakcji stanowi to naruszenie art. 16 ust. 1 i 2 w zw. z art. 22 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, bowiem gdy żądana informacja publiczna nie może być udzielona ze względu na prywatność osoby, organ nie może poprzestać na zawiadomieniu wnioskodawcy, że żądana informacja nie może być udzielona. Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. g ustawy, udostępnieniu podlega informacja publiczna, w tym o naborze kandydatów na wolne stanowiska. Jest to również informacja publiczna w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy bowiem jest informacją o działaniu władzy publicznej, stwierdzoną dokumentem urzędowym w postaci protokołu z przeprowadzonego naboru. Protokół taki musi zawierać informację m. in. o uszeregowaniu kandydatów według poziomu spełniania przez nich wymagań, czyli informację objętą wnioskiem. Skarżąca wskazała również, iż we wniosku nie domagała się informacji ze sfery prywatnej osób uczestniczących w konkursie, lecz na temat przeprowadzonego naboru, jego prawidłowości i rzetelności, co stanowi informację publiczną w świetle ustawy. Uczestnicy konkursu, przystępując do niego, zrezygnowali z prawa do bycia anonimowymi. Zdaniem skarżącej, żądane informacje nie naruszają prywatności osób uczestniczących w naborze, nie naruszają ich dóbr osobistych, nie stanowią tajemnicy państwowej, służbowej czy innej prawem chronionej. Odmowa udzielenia wnioskowanej informacji narusza prawo oraz utrudnia realizację prawa prasy do kontroli i krytyki. Bez wnioskowanych informacji nie sposób dokonać bowiem oceny prawidłowości i rzetelności przeprowadzonego postępowania konkursowego.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy wniósł o jej oddalenie. Podniósł, że udzielił odpowiedzi na pismo skarżącej Redakcji w takim zakresie, w jakim umożliwiają mu to przepisy ustawy. Wskazując na art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. g ustawy oraz art. 13 ust. 4 w zw. z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o pracownikach samorządowych, organ stwierdził, że dane dotyczące uszeregowania najlepszych kandydatów według poziomu spełnienia przez nich wymogów określonych w ogłoszeniu o naborze oraz w zakresie szczegółowej oceny poszczególnych kryteriów uzyskanych przez wszystkich kandydatów nie stanowią informacji publicznej, a tym samym nie podlegają przepisom ustawy. Tym samym organ nie mógł udzielić odpowiedzi na wskazane zapytanie, jak również nie mógł wydać decyzji odmownej, o której mowa w art. 16 ustawy. Organ wskazał przy tym, że podziela poglądy wyrażone w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2007 roku, sygn. akt

II SAB/Wa 153/06 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 sierpnia 2009 roku, sygn. akt I OSK 683/09. W pierwszym z wyroków wskazano: „Mając na względzie fakt, iż począwszy od dnia obowiązywania ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. nr 170, poz. 1218), informacją publiczną nie są już informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, lecz jedynie informacje o wyniku naboru (…)”, w drugim zaś podniesiono, że: „Przepis art. 13 ust. 4 ustawy z 2008 r. o pracownikach samorządowych stanowi, że informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, stanowią informację publiczną w zakresie objętym wymaganiami związanymi ze stanowiskiem określonym w ogłoszeniu o naborze. Zatem żądanie udostępnienia kserokopii dokumentów potwierdzających wykształcenie, staż pracy i kwalifikacje kandydatów, nie mieści się w pojęciu informacji publicznej, bowiem tak sformułowany wniosek oznacza, że wnioskodawca nie żądał informacji – o których mowa w tym przepisie – dotyczących kandydatów na wolne stanowiska urzędnicze”.

Na rozprawie w dniu 17 listopada 2011 roku reprezentujący skarżącą Redakcję W. B. stwierdził, że skarga na bezczynność dotyczy nierozpoznania wniosku o udzielenie informacji publicznej z dnia 17 sierpnia 2011 roku w zakresie dotyczącym nieudzielania informacji o uszeregowaniu najlepszych kandydatów według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze oraz szczegółowej oceny poszczególnych kryteriów uzyskanych przez wszystkich kandydatów.

Rozpoznając niniejszą sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 roku, nr 112, poz. 1198 ze zm. – dalej określanej jako „ustawa”), każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie. Z ustępu 2. tego artykułu wynika przy tym, iż przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi. Art. 2 ust. 1 ustawy stanowi, iż każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej, zwane dalej „prawem do informacji publicznej” (art. 2 ust. 1). Prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do niezwłocznego uzyskania informacji publicznej zawierającej aktualną wiedzę o sprawach publicznych (art. 3 ust. 2 ustawy). Prawo to podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych (art. 5 ust. 1 ustawy). Z art. 5 ust. 2 ustawy wynika nadto, iż prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa.

Obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne (art. 4 ust. 1 ustawy), w tym organy władzy publicznej (vide art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy), będące w posiadaniu takich informacji. Z art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. g ustawy wynika nadto, iż udostępnieniu podlega informacja publiczna, w szczególności o zasadach funkcjonowania podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 (czyli również organów władzy publicznej), w tym o naborze kandydatów do zatrudnienia na wolne stanowiska, w zakresie określonym w przepisach odrębnych.

Przepisami odrębnymi, o których mowa w ww. przepisie, są przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 223, poz. 1458 ze zm.). Zgodnie z art. 13 ust. 4 tej ustawy, informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, stanowią informację publiczną w zakresie objętym wymaganiami związanymi ze stanowiskiem określonym w ogłoszeniu o naborze. Z art. 13 ust. 2 wynika przy tym, iż ogłoszenie o wolnym stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym, oraz o naborze kandydatów na to stanowisko, powinno zawierać: nazwę i adres jednostki; określenie stanowiska; określenie wymagań związanych ze stanowiskiem, zgodnie z opisem danego stanowiska, ze wskazaniem, które z nich są niezbędne, a które dodatkowe; wskazanie zakresu zadań wykonywanych na stanowisku; wskazanie wymaganych dokumentów; określenie terminu i miejsca składania dokumentów.

Zdaniem Sądu, z ww. przepisu wynika, iż informacją publiczną są wszelkie informacje dotyczące kandydata w zakresie spełniania przez niego wymagań określonych w ogłoszeniu. Jeżeli informacje dotyczące kandydata mają związek z tymi wymaganiami, podlegają udostępnieniu w trybie przewidzianym przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej. Co za tym idzie, informacją publiczną jest również informacja o uszeregowaniu kandydatów biorących udział w konkursie, a także informacja o ocenie poszczególnych kandydatów. Zarówno uszeregowanie kandydatów, jaki i ich ocena, dotyczą bowiem kwestii spełniania przez kandydatów wymagań określonych w ogłoszeniu. Objęte zatem są dyspozycją art. 13 ust. 4 ustawy o pracownikach samorządowych.

Sąd nie podziela stanowiska organu, iż informacją publiczną jest jedynie wynik naboru. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o pracownikach samorządowych, niezwłocznie po przeprowadzonym naborze informacja o wyniku naboru jest upowszechniana przez umieszczenie na tablicy informacyjnej w jednostce, w której był przeprowadzony nabór, oraz opublikowanie w Biuletynie przez okres co najmniej 3 miesięcy. Informacja ta zawiera: nazwę i adres jednostki; określenie stanowiska; imię i nazwisko wybranego kandydata oraz jego miejsce zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego; uzasadnienie dokonanego wyboru albo uzasadnienie nierozstrzygnięcia naboru na stanowisko. Z tego przepisu wynika zatem, iż wskazane w nim informacje, będące informacją publiczną, udostępnia się w sposób wskazany w art. 7 pkt 1 i art. 11 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Przepis ten w żaden sposób nie pozwala natomiast na zawężenie definicji informacji publicznej zawartej w art. 13 ust. 4 ustawy o pracownikach samorządowych, która nie mówi o wynikach naboru, lecz o wszelkich informacjach o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, mieszczących się w zakresie objętym wymaganiami związanymi ze stanowiskiem określonym w ogłoszeniu o naborze (podobny pogląd wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, który w wyroku z dnia 6 listopada 2009 roku, sygn. akt IV SAB/GL 51/09, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl, stwierdził: „Treść tego przepisu /art. 13 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych – przyp. Sądu/ została błędnie zinterpretowana przez organ samorządu terytorialnego, który uznał za dopuszczalne podanie jedynie ogólnych danych statystycznych, podczas gdy wymagania związane z określonym stanowiskiem winne być odniesione do każdego z kandydatów zgłaszających się do naboru. Informacja w tym zakresie musi więc być zindywidualizowana, a nie zbiorcza. Z kolei aby udzielić informacji o konkretnym kandydacie w zakresie objętym wymaganiami związanymi ze stanowiskiem urzędniczym, najpierw trzeba tego kandydata wskazać, co oznacza konieczność ujawnienia jego danych personalnych.”).

Pogląd zawarty w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2007 roku, sygn. akt II SAB/Wa 153/06 (Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych,http://orzeczenia.nsa.gov.pl), na który powoływał się organ, stanowisku Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę nie przeczy, ponieważ dotyczy on jedynie korpusu służby cywilnej, do której pracownicy samorządowi nie są zaliczani. Zgodnie bowiem z treścią art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. nr 227, poz. 1505 ze zm.), korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowiskach urzędniczych w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz urzędach centralnych organów administracji rządowej, urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej, komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, Biurze Nasiennictwa Leśnego, jednostkach budżetowych obsługujących państwowe fundusze celowe, których dysponentami są organy administracji rządowej, a także powiatowi i graniczni lekarze weterynarii oraz ich zastępcy. Ponadto pogląd ten został wyrażony w związku ze zmianą przepisów dokonaną w dniu 27 października 2006 roku. Do tego dnia obowiązywała bowiem ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (tekst jednolity: Dz. U. z 1999 r., nr 49, poz. 483 ze zm.). Zgodnie z art. 22a tej ustawy, informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, stanowiły informację publiczną w zakresie objętym wymaganiami określonymi w ogłoszeniu o naborze. Ustawę tę w dniu 27 października 2006 r. zastąpiła ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. nr 170, poz. 1218), która wprowadziła odmienną regulację. Z jej art. 12. wynikało bowiem, iż jedynie informacje o wyniku naboru stanowią informację publiczną w zakresie objętym wymaganiami określonymi w ogłoszeniu o naborze. Takiej zmiany nie wprowadzono jednak w ustawie o pracownikach samorządowych.

Również przytaczany przez organ wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 sierpnia 2009 roku, sygn. akt I OSK 683/09 (Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl), stanowiska Sądu nie zmienia i jemu nie przeczy. Wyrok ten bowiem dotyczy żądania udostępnienia kserokopii dokumentów potwierdzających wykształcenie, staż pracy i kwalifikacje kandydatów, a nie żądania informacji dotyczących kandydatów na wolne stanowiska urzędnicze. Należy w tym miejscy podkreślić, iż w ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż: „Słusznie (…) Sąd in merito wskazał, że informacją publiczną w niniejszej sprawie były informacje o kandydatach potwierdzające wykształcenie wyższe, 5-letni staż pracy, doświadczenie zawodowe na stanowiskach urzędniczych oraz inne informacje dotyczące wymagań związanych ze stanowiskiem wskazanym w ogłoszeniu Burmistrza o naborze. Jednak w tym miejscu należy odróżnić informację publiczną od jej nośnika, jakim jest dokument prywatny i wskazać, że o ile udostępnieniu lub odmowie udostępnienia w trybie art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej podlegają informacje, o których mowa w art. 13 ust. 4 ustawy o pracownikach samorządowych to nie jest informacją publiczną nośnik w formie papierowego dokumentu prywatnego.”

Przywołany przez organ wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w ocenie Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę potwierdza, iż wszelkie informacje dotyczące wymagań związanych ze stanowiskiem wskazanym w ogłoszeniu o naborze stanowią informację publiczną. Potwierdza to również pośrednio treść art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o pracownikach samorządowych, zgodnie z którym z przeprowadzonego naboru kandydatów sporządza się protokół, który zawiera:

1) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, liczbę kandydatów oraz imiona, nazwiska i miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego nie więcej niż 5 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;

2) liczbę nadesłanych ofert na stanowisko, w tym liczbę ofert spełniających wymagania formalne;

3) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;

4) uzasadnienie dokonanego wyboru;

5) skład komisji przeprowadzającej nabór.

Z przepisu tego wynika zatem, iż podczas naboru komisja dokonuje uszeregowania kandydatów według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze, a zatem również ocenia w jakim stopniu każdy z kandydatów te wymagania spełnia. Bada bowiem zgłoszenia pod kątem spełniania przez kandydatów wymagań określonych w ogłoszeniu.

Niezależnie od powyższych wywodów należy w ocenie Sądu wskazać, iż również protokół z przeprowadzonego naboru kandydatów (a co za tym idzie, informacje w nim zawarte) stanowi informację publiczną. Z art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a i c ustawy o dostępie do informacji publicznej wynika bowiem, że informacją publiczną jest również treść i postać dokumentów urzędowych, w szczególności: treść aktów administracyjnych i innych rozstrzygnięć, dokumentacja przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających, treść innych wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej. Art. 6 ust. 2 cyt. ustawy stanowi zaś, iż dokumentem urzędowym w rozumieniu ustawy jest treść oświadczenia woli lub wiedzy, utrwalona i podpisana w dowolnej formie przez funkcjonariusza publicznego w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, w ramach jego kompetencji, skierowana do innego podmiotu lub złożona do akt sprawy. Zgodnie z art. 115 § 13 pkt 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. nr 88, poz. 553 ze zm.), funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe. Należ również zwrócić uwagę na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 sierpnia 2009 roku, sygn. IV SAB/Wr 41/09 (Baza Orzeczeń LEX nr 785745), w którym stwierdzono: „Tak sformułowane przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej (art. 1 i 6) dały podstawę do przyjęcia przez Naczelny Sąd Administracyjny, że informację publiczną stanowi każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które władzę publiczną realizują lub gospodarują mieniem komunalnym albo majątkiem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 października 2002 r. sygn. akt II SA 1956/02). Informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie od tego, do jakiego podmiotu są kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną więc stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej, związanych z nim bądź w jakikolwiek sposób dotyczących go. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez organ wytworzonych, jak i te, których używa się przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części go dotyczą), nawet gdy nie pochodzą wprost od niego (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 721/08, Baza Orzeczeń LEX nr 423325).” Poglądy te Sąd orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, iż Wójt Gminy pozostaje w bezczynności, albowiem pismo tego organu z dnia 1 września 2011 roku nie zawierało wszystkich żądanych przez Redakcję „A” we wniosku z dnia 17 sierpnia 2011 roku informacji o kandydatach, w zakresie o jakim mowa w art. 13 ust. 4 ustawy, w szczególności nie zawierało informacji dotyczących uszeregowania najlepszych kandydatów według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze oraz szczegółowej oceny poszczególnych kryteriów uzyskanych przez wszystkich kandydatów, a minął termin z art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Tym samym skarżąca zasadnie wniosła skargę na bezczynność organu. Przyjmując bowiem, tak jak uczynił to Sąd w niniejszej sprawie, iż żądane informacji stanowią informację publiczną, organ winien był w ww. terminie albo udzielić informacji, albo wydać decyzję odmowną, która opierać się mogła m. in. na wskazywanym w piśmie organu z dnia 1 września 2011 roku przepisie art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Sąd miał przy tym na uwadze, iż skarga Redakcji nie musiała zostać poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 maja 2009 r., sygn. I OSK 683/09, Baza Orzeczeń LEX nr 515712).

Jedynie na marginesie powyższych rozważań Sąd wyjaśnia, iż w ramach rozpoznania skargi na bezczynność Sąd nie jest uprawniony do rozstrzygania kwestii merytorycznych i określenia w jaki sposób powinna być rozpatrzona sprawa przez organ administracji. Rozpoznając skargę na bezczynność organu administracji publicznej Sąd nie może bowiem nakazywać organowi wydania określonej decyzji czy też podjęcia czynności określonej treści. Z tych przyczyn Sąd w niniejszej sprawie nie mógł przesądzić czy żądane przez skarżącą informacje podlegają ochronie wynikającej z art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny – na podstawie art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zobowiązał Wójta Gminy do załatwienia w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt sprawy wraz z odpisem wyroku ze stwierdzeniem jego prawomocności wniosku Redakcji „A” z dnia 17 sierpnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej w części dotyczącej uszeregowania najlepszych kandydatów według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze oraz szczegółowych ocen poszczególnych kryteriów uzyskanych przez wszystkich kandydatów, poprzez udostępnienie żądanej informacji publicznej albo wydanie decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej.

Art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, iż Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. W niniejszej sprawie Sąd nie uznał aby bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa albowiem wynikała ona z przyjętej przez organ błędnej interpretacji wskazanych powyżej przepisów ustawy o pracownikach samorządowych,

a w szczególności art. 13 ust. 4 tej ustawy, którego wykładnia nie jest oczywista.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 w związku

z art. 205 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zasądzając zwrot uiszczonego wpisu sądowego od skargi.

Podziel się informacją za pomocą: